Ons ontstaan
De geschiedenis van Wormen Stealing Bases
Eind jaren zestig leende Jan Bouwen, nu erelid van WSB, aan zijn buurjongens een paar handschoenen en wat ballen om daarmee in het Zuiderpark in de wijk Wormen een balletje te gooien. Er kwamen meer vriendjes kijken die ook wel eens zo'n handschoen wilde proberen en mee gingen gooien. Jan zag met voldoening de groeiende belangstelling van de jongens en gaf hier en daar wat aanwijzingen en tips. Spelenderwijs werd het groepje steeds groter en gingen de aanwijzingen over in serieus trainen.
Oprichten vereniging
Snel daarna ontstond het idee om een vereniging op te richten. Een aantal ouders wilden hier wel aan meewerken. Onder hen waren Henk Kip en Jan van der Woude. Van de honkbalbond (KNBSB) werden de meest essentiële materialen geleend en moeders fabriceerden zelf de pakken. Uit de ouders werd een bestuur samengesteld en de honk- en softbalvereniging Wormen Stealing Bases was op 1 januari 1970 officieel een feit.
Wedstrijden
In het voorjaar van 1970 werd de allereerste wedstrijd door een team van WSB gespeeld. Het ging om een oefenwedstrijd van het juniorenteam tegen de Hazenkamp in Nijmegen. Deze eerste wedstrijd werd met maar liefst 28-3 verloren maar volgens de Nieuwe Apeldoornsche Courant “heeft het team enorm veel spelervaring opgedaan”. In 1974 mochten junioren zich als eerste WSB team tot kampioen kronen.
Van Zuiderpark naar De Maten
De eerste wedstrijden werden nog in het Zuiderpark gespeeld, met visnetten als backstop. Later, dankzij de medewerking van de gemeente en de voetbalclub Apeldoornse Boys, werd er gespeeld op één van hun voetbalvelden. De allereerste Algemene Leden Vergadering werd eind 1970 gehouden en daarbij waren alle leden aanwezig! Er werd onder meer afgesproken dat in 1971 met twee teams gespeeld zou gaan worden, een aspiranten- en juniorenteam. In 1977 gaf de gemeente toestemming voor het aanleggen van een echt honkbalveld en enige tijd later kon een prachtig veld in De Maten op feestelijke wijze in gebruik worden genomen. Inmiddels waren er ook diverse seniorenteams actief binnen de vereniging.
Groeiende vereniging
Twee jaar later waren de bijbehorende kleedkamers klaar, waarna als kroon op het werk in 1981 een eigen clubhuis volgde. WSB was de kinderschoenen ontgroeid en had nu een volwassen status. Uit de eerste schuchtere pogingen van de buurjongens uit het Zuiderpark is een vereniging ontstaan die zich kan meten met velen uit het land. In 1982 bijvoorbeeld werden zowel het pupillenteams als het dames 2 en heren 1 team kampioen. De club kon zich geen beter lustrum indenken. Tijdens het 12,5 jubileum promoveerde het eerste honkbalteam naar de fel begeerde tweede klasse. Eind jaren tachtig werden er heroïsche wedstrijden gespeeld tegen stadsgenoot Robur’58 waar honderden supporters op af kwamen. In 1987 werd het interregioteam kampioen en alle spelers kwamen een paar jaar later voor het eerste team uit en kende ook vele successen.
De jaren negentig
Na een aantal jaar degradeerde WSB weer naar het districtsniveau maar in 1992 haakte de club weer aan op het landelijke niveau nadat het in 1991, net als het eerste softbalteam, kampioen was geworden. In de jaren 90 was overigens niet alles rozengeur en maneschijn. Zo werd de club een tijdje geteisterd door inbraken en vernielingen.
Twintigste eeuw
In de beginjaren van deze eeuw kreeg met name de jeugdafdeling een enorme boost. Als één van de weinige verenigingen in Nederland kwam er in elke leeftijdscategorie een team uit, van zowel honkbal als softbal! Ook waren er veel kampioenen te noteren met als hoogtepunt een eerste plaats van de softbalpupillen en een tweede plaats van de softbaljunioren op het Nederlands kampioenschap. Ook individueel waren er mooie successen. Zo ging Michael Bosman in 2001 met een Nederlands jeugdteam naar Japan en vertrok Roy Sterling in 2007 met een regioteam naar de VS. Eind jaren “nul” kelderde het aantal jeugdleden weer maar gelukkig zitten we door diverse inspanningen weer in de stijgende lijn.